گردشی در ناحیه خزری

وقتی در جاده به سمت ناحیه خزری حرکت می کنیم از تونل های بسیاری که در دل کوه ساخته شدند عبور می کنیم . وقتی به نزدیکی ناحیه ی خزری می رسیم دیگر کم کم می توانیم خانه های روستایی و شالیزارها را ببینیم . معمولا بعد از رسیدن و کمی استراحت علاقه مندیم که دریا را ببینیم و در ساحلش بازی کنیم و درونش قایق سواری کنیم و چرخی بزنیم . بعد از قایق سواری و شن بازی رفتن به پیک نیکی در جنگل و قدم زدن بین درختان و گوش دادن به صدای پرندگان خیلی لذت بخش است .

آب خزر از نوع منیزیم، کلسیم و سولفات است و میزان نمک های محلول آن بین 12 تا 13 گرم در لیتر است که به تقریب یک سوم شوری آب دریاهای آزاد و اقیانوس هاست. شیرین ترین بخش آن مربوط به نواحی نزدیک به مصب رودخانه ولگا و شورترین بخش آن مربوط به خلیج قره بغاز بوده است که در آن تبخیر بیش از ورودی آب به آن است.

وسعت دریای مازندران

دریای خزر، با وسعت حدود 436000 کیلومتر مربع، 1200 کیلومتر طول و 220 تا 550 کیلومتر پهنا دارد. و حجم آب آن افزون بر 77000 کیلومتر مکعب است. گودی این دریا در بخش شمالی، 10 تا 12 متر و در بخش میانی، تا 770 متر است و گودترین نقطه آن در بخش جنوبی، تا 1000 متر تیز می رسد. سطح آب دریاچه در حدود 26 تا 28 متر (برحسب سالهای مختلف) از سطح آب دریاهای آزاد، پایینتر است این دریا از طریق ولگا و همچنین کانال ولگا- دن که مجهز به حوضچه های تنظیم سطح آب و برقراری هم ترازی آب است، به طور غیر مستقیم با دریای بالتیک و دریای سیاه ارتباط دارد

ماهی خاویاری

ماهی خاویاری

دریای شمال ایران از دیر زمان به یکی از نام های ایرانی معروف بوده است و در آثار اغلب مورخان معروف ایرانی از این دریا به دو نام دریای تبرستان (طبرستان) یا دریای مازندران نام برده شده که در اسناد و دایره المعارف های معتبر نیز هر دو نام، مهر تاییدی بر ایرانی بودن این دریا در طول تاریخ بوده است. این دریا به نام مازندران ثبت و شناخته شده است و اسناد موجود در این زمینه نشان می دهد ایرانیان آن را قرنها دریای تبرستان می خواندند ولی چون واژه مازندران میان بومیان تبرستان جایگزین گشته آن را دریای مازندران می خوانند. در هیچ کدام از نام های قدیمی نام خزر نبوده و از دوره قاجار این نام مجعول و غیر ایرانی وارد اسناد از جمله قراردادهای ننگین گلستان و ترکمنچای شده است؛ خزر نامی است برگرفته از قوم خزر که در بخش شمالی دریا ساکن شده اند و قومی غیر ایرانی و ستیزه جو ومهاجم بودند و هر از گاهی به شهرهای ایران و ارمنستان و آذربایجان که جزو قلمرو ایران بودند هجوم می آوردند

ماهیان خاویاری

ماهیان خاویاری یکی از با ارزش ترین گونه های آبزیان بشمار می روند که از قدمت بسیار طولانی برخوردارند و به علت این سابقه تاریخی فسیل زنده نام گرفته اند در حال حاضر بیشتر از 27 گونه از انواع تاس ماهیان در دنیا وجود دارند که چند گونه از آنها از قبیل تاس ماهی ایرانی (Acipnser persics) ، تاس ماهی روسی (A.guldenstaedtii) ، شیب (A.undiventris) ، فیل ماهی (Huso huso) و ازون برون (A. stellatus) و استرلیاد (A. ruthenus) در دریای خزر و حوزه آبریز آن زندگی می کنند و بیشترین ذخایر ماهیان خاویاری را تشکیل می دهند .بیشترین خاویار تولیدی مربوط به سه گونه ازون برون ، تاس ماهی روسی ، تاس ماهی ایرانی است و تعداد خاویار تولیدی از گونه های فیل ماهی ، شیب کمتر از سه گونه دیگر می باشد . میزان صید و استحصال خاویار دریای خزر در دهه گذشته شدید ترین روند نزولی را نسبت به سنوات گذشته داشته است.در واقع صید ماهیان خاویاری از 25000 تن در دهه 1980 به 16000تن در سال 1998( یعنی 66 درصد کاهش ) کاهش یافته است و هم اکنون میزان صید ماهیان خاویاری در سواحل کشورمان 381 تن گوشت و 32 تن خاویار می باشد .